4/10/2022.
Ενημέρωση: 25/10/2022
Ενημέρωση: 25/10/2022
ΛΕΙΧΗΝΑΣ ΤΡΙΧΩΤΟΥ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
1. Λίγα λόγια για τον λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής
2. Εισαγωγή 3. Αιτιολογία 4. Επιδημιολογία 5. Παθοφυσιολογία 6. Πορεία/εξέλιξη 7. Αντιμετώπιση/διαχείριση 8. Πρόγνωση |
ΛΕΙΧΗΝΑΣ ΤΡΙΧΩΤΟΥ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
Το 1ο βήμα, πριν από οποιαδήποτε ενέργεια, είναι μία αιμοληψία για συγκεκριμένους αιματολογικούς δείκτες.
Αντιμετωπίστε τα αίτια, όχι τα συμπτώματα, και επιτύχετε από σημαντική έως και πλήρη αναστροφή.
Για πληροφορίες κάντε κλικ ΕΔΩ.
Αντιμετωπίστε τα αίτια, όχι τα συμπτώματα, και επιτύχετε από σημαντική έως και πλήρη αναστροφή.
Για πληροφορίες κάντε κλικ ΕΔΩ.
1. Λίγα λόγια για τον λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής
Ο τομέας των παθήσεων του τριχωτού της κεφαλής αυξάνεται συνεχώς (1).
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής (θυλακικός λειχήνας, Lichen planopilaris) ανήκει στις ουλώδεις μορφές αλωπεκίας (2). Για την ακρίβεια, αποτελεί την κύρια αιτία για την ουλώδη αλωπεκία και περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1895 (3).
Για τον λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής έχουν ταξινομηθεί τέσσερις παραλλαγές (3) και επηρεάζει τις γυναίκες, συνήθως μεταξύ 40 και 60 ετών, πιο συχνά από τους άνδρες (4, 5, 6).
2. Εισαγωγή
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής είναι μια φλεγμονώδης, πρωτοπαθής αλωπεκία με πολλά διαφορετικά μοτίβα τριχόπτωσης (6), ενώ έχει και αυτοάνοσο υπόβαθρο.
Όπως και ο ομαλός λειχήνας, η αιτιολογία του λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής δεν είναι γνωστή, αλλά πιθανώς σχετίζεται με την αιτιολογία του ομαλού λειχήνα (6) με εμπλοκή του ανοσοποιητικού συστήματος (5).
3. Αιτιολογία
Θεωρείται θυλακική παραλλαγή του ομαλού λειχήνα, με βάση κλινικά και ιστοπαθολογικά ευρήματα (6).
Στην βιβλιογραφία αναφέρεται και μια περίπτωση λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής σε ένα άτομο που κάνει break-dancing στηριζόμενος στο κεφάλι του για πολλά χρόνια (7).
4. Επιδημιολογία
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής αναφέρθηκε ως η πιο συχνή ουλώδης αλωπεκία, αντιπροσωπεύοντας το 43% των ατόμων σε ένα δείγμα 72 ασθενών (6).
Έως και 50% των ασθενών ίσως αναπτύξουν τις χαρακτηριστικές βλάβες του ομαλού λειχήνα που επηρεάζουν το δέρμα, τους βλεννογόνους ή τα νύχια (5, 6).
5. Παθοφυσιολογία
Προτείνεται ότι η έναρξη αυτής της πάθησης ίσως οφείλεται στην δράση ενός ενδογενούς ή εξωγενούς παράγοντα, όπως διάφορα είδη φαρμάκων, κάποιος ιός ή αντικείμενα που έρχονται σε επαφή με το δέρμα όπως μέταλλα που περιέχουν χρυσό, υδράργυρο και κοβάλτιο (6).
Οι μικροοργανισμοί που μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο περιλαμβάνουν τον ιό της ηπατίτιδας C, τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV), τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2, τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων και την σύφιλη (6).
6. Πορεία/εξέλιξη
Η κλινική πορεία της τριχόπτωσης σε αυτό το είδος λειχήνα ίσως είναι προοδευτική με αργό ρυθμό ή σοβαρή και ξαφνική, και το μοτίβο του είναι ιδιαίτερα μεταβλητό (6).
Οι βλάβες του τριχωτού της κεφαλής ίσως είναι σε ένα σημείο ή πολλαπλές και μπορούν να εμφανίζονται σε οποιοδήποτε σημείο στο τριχωτό της κεφαλής (6).
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής αρχικά εκδηλώνεται με εντοπισμένες περιοχές τριχόπτωσης στο τριχωτό της κεφαλής (4).
Καθώς η ενεργός φάση εξελίσσεται, οι ασθενείς αναφέρουν κνησμό, πόνο και κάψιμο. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να εξαφανιστούν στο τελικό στάδιο της νόσου, όπου υπάρχουν λείες περιοχές αλωπεκίας (4).
Τα συμπτώματα του κνησμού, του καύσου, του πόνου και της ευαισθησίας είναι συχνά σοβαρά (6).
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε περιοχή του τριχωτού της κεφαλής. Οι πλάκες μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος και αριθμό, συγκλίνοντας σε μεγαλύτερες βλάβες, οι οποίες να εκδηλωθούν ακόμη και σε ολόκληρο το τριχωτό της κεφαλής (4).
Η εμπλοκή των βλεφαρίδων και των τριχών του σώματος δεν είναι συχνή (4).
Ο ομαλός λειχήνας του δέρματος, των νυχιών και των βλεννογόνων ίσως εμφανιστεί πριν, κατά την διάρκεια ή μετά την έναρξη της προσβολής του τριχωτού της κεφαλής (6).
7. Αντιμετώπιση / διαχείριση
Η θεραπεία στοχεύει (6):
- στην μείωση της τριχόπτωσης,
- στον έλεγχο των συμπτωμάτων, και
- στην διακοπή της διαδικασίας δημιουργίας ουλών.
Δεν θα πρέπει να αναμένεται η εκ νέου ανάπτυξη τριχών, καθώς η πλήρης εξάλειψη της φλεγμονής δεν είναι πίθανη.
Καθώς δεν υπάρχουν σταθεροί δείκτες για την μέτρηση της προόδου, η θεραπεία βασίζεται (6) :
- στον βαθμό με τον οποίο αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα ο ασθενής, καθώς και
- στην ανοχή του ασθενούς στην καθεαυτό θεραπεία.
Η διάρκεια της θεραπείας θα πρέπει να καθοδηγείται από την κλινική ανταπόκριση και τα ποσοστά υποτροπής (6).
Τα γενικά μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή χημικών ή φυσικών προσβολών π.χ. όχι βαφή ή περμανάντ. Επίσης, σε αντίθεση με ότι πιστεύουν πολλοί ασθενείς, το πόσο συχνά γίνεται το λούσιμο δεν έχει διαφορά στον συνολικό αριθμό των τριχών που χάνονται (6).
8. Πρόγνωση
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και αν η πρωτοπαθής ουλώδης αλωπεκία ελέγχεται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, ίσως υπάρξει υποτροπή ανά πάσα στιγμή (6).
Για τον λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής, η βέλτιστη αντιμετώπιση είναι από δερματολόγο (6).
Ο τομέας των παθήσεων του τριχωτού της κεφαλής αυξάνεται συνεχώς (1).
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής (θυλακικός λειχήνας, Lichen planopilaris) ανήκει στις ουλώδεις μορφές αλωπεκίας (2). Για την ακρίβεια, αποτελεί την κύρια αιτία για την ουλώδη αλωπεκία και περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1895 (3).
Για τον λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής έχουν ταξινομηθεί τέσσερις παραλλαγές (3) και επηρεάζει τις γυναίκες, συνήθως μεταξύ 40 και 60 ετών, πιο συχνά από τους άνδρες (4, 5, 6).
2. Εισαγωγή
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής είναι μια φλεγμονώδης, πρωτοπαθής αλωπεκία με πολλά διαφορετικά μοτίβα τριχόπτωσης (6), ενώ έχει και αυτοάνοσο υπόβαθρο.
Όπως και ο ομαλός λειχήνας, η αιτιολογία του λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής δεν είναι γνωστή, αλλά πιθανώς σχετίζεται με την αιτιολογία του ομαλού λειχήνα (6) με εμπλοκή του ανοσοποιητικού συστήματος (5).
3. Αιτιολογία
Θεωρείται θυλακική παραλλαγή του ομαλού λειχήνα, με βάση κλινικά και ιστοπαθολογικά ευρήματα (6).
Στην βιβλιογραφία αναφέρεται και μια περίπτωση λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής σε ένα άτομο που κάνει break-dancing στηριζόμενος στο κεφάλι του για πολλά χρόνια (7).
4. Επιδημιολογία
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής αναφέρθηκε ως η πιο συχνή ουλώδης αλωπεκία, αντιπροσωπεύοντας το 43% των ατόμων σε ένα δείγμα 72 ασθενών (6).
Έως και 50% των ασθενών ίσως αναπτύξουν τις χαρακτηριστικές βλάβες του ομαλού λειχήνα που επηρεάζουν το δέρμα, τους βλεννογόνους ή τα νύχια (5, 6).
5. Παθοφυσιολογία
Προτείνεται ότι η έναρξη αυτής της πάθησης ίσως οφείλεται στην δράση ενός ενδογενούς ή εξωγενούς παράγοντα, όπως διάφορα είδη φαρμάκων, κάποιος ιός ή αντικείμενα που έρχονται σε επαφή με το δέρμα όπως μέταλλα που περιέχουν χρυσό, υδράργυρο και κοβάλτιο (6).
Οι μικροοργανισμοί που μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο περιλαμβάνουν τον ιό της ηπατίτιδας C, τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV), τον ιό του απλού έρπητα τύπου 2, τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων και την σύφιλη (6).
6. Πορεία/εξέλιξη
Η κλινική πορεία της τριχόπτωσης σε αυτό το είδος λειχήνα ίσως είναι προοδευτική με αργό ρυθμό ή σοβαρή και ξαφνική, και το μοτίβο του είναι ιδιαίτερα μεταβλητό (6).
Οι βλάβες του τριχωτού της κεφαλής ίσως είναι σε ένα σημείο ή πολλαπλές και μπορούν να εμφανίζονται σε οποιοδήποτε σημείο στο τριχωτό της κεφαλής (6).
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής αρχικά εκδηλώνεται με εντοπισμένες περιοχές τριχόπτωσης στο τριχωτό της κεφαλής (4).
Καθώς η ενεργός φάση εξελίσσεται, οι ασθενείς αναφέρουν κνησμό, πόνο και κάψιμο. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να εξαφανιστούν στο τελικό στάδιο της νόσου, όπου υπάρχουν λείες περιοχές αλωπεκίας (4).
Τα συμπτώματα του κνησμού, του καύσου, του πόνου και της ευαισθησίας είναι συχνά σοβαρά (6).
Ο λειχήνας του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε περιοχή του τριχωτού της κεφαλής. Οι πλάκες μπορεί να αυξηθούν σε μέγεθος και αριθμό, συγκλίνοντας σε μεγαλύτερες βλάβες, οι οποίες να εκδηλωθούν ακόμη και σε ολόκληρο το τριχωτό της κεφαλής (4).
Η εμπλοκή των βλεφαρίδων και των τριχών του σώματος δεν είναι συχνή (4).
Ο ομαλός λειχήνας του δέρματος, των νυχιών και των βλεννογόνων ίσως εμφανιστεί πριν, κατά την διάρκεια ή μετά την έναρξη της προσβολής του τριχωτού της κεφαλής (6).
7. Αντιμετώπιση / διαχείριση
Η θεραπεία στοχεύει (6):
- στην μείωση της τριχόπτωσης,
- στον έλεγχο των συμπτωμάτων, και
- στην διακοπή της διαδικασίας δημιουργίας ουλών.
Δεν θα πρέπει να αναμένεται η εκ νέου ανάπτυξη τριχών, καθώς η πλήρης εξάλειψη της φλεγμονής δεν είναι πίθανη.
Καθώς δεν υπάρχουν σταθεροί δείκτες για την μέτρηση της προόδου, η θεραπεία βασίζεται (6) :
- στον βαθμό με τον οποίο αντιλαμβάνεται την σοβαρότητα ο ασθενής, καθώς και
- στην ανοχή του ασθενούς στην καθεαυτό θεραπεία.
Η διάρκεια της θεραπείας θα πρέπει να καθοδηγείται από την κλινική ανταπόκριση και τα ποσοστά υποτροπής (6).
Τα γενικά μέτρα περιλαμβάνουν την αποφυγή χημικών ή φυσικών προσβολών π.χ. όχι βαφή ή περμανάντ. Επίσης, σε αντίθεση με ότι πιστεύουν πολλοί ασθενείς, το πόσο συχνά γίνεται το λούσιμο δεν έχει διαφορά στον συνολικό αριθμό των τριχών που χάνονται (6).
8. Πρόγνωση
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και αν η πρωτοπαθής ουλώδης αλωπεκία ελέγχεται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, ίσως υπάρξει υποτροπή ανά πάσα στιγμή (6).
Για τον λειχήνα του τριχωτού της κεφαλής, η βέλτιστη αντιμετώπιση είναι από δερματολόγο (6).
9. Λειχήνες τριχωτού κεφαλής εικόνες
ΛΕΙΧΗΝΑΣ ΤΡΙΧΩΤΟΥ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
ΛΕΙΧΗΝΑΣ ΤΡΙΧΩΤΟΥ ΚΕΦΑΛΗΣ
|
Δείτε τις αναρτήσεις:
1. Θεραπεία λειχήνα με βότανα: ποια βότανα έχουν δείξει σε ανθρώπινες μελέτες ότι μπορούν να οδηγήσουν σε πλήρη αναστροφή του λειχήνα,
2. Λειχήνας και διατροφή: για ποιο είδος διατροφής υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που βίωσαν πλήρη αναστροφή,
3. Λειχήνας και εναλλακτική θεραπεία: ποιες εναλλακτικές θεραπείες έχουν δείξει ότι προσφέρουν πλήρη αναστροφή.
1. Θεραπεία λειχήνα με βότανα: ποια βότανα έχουν δείξει σε ανθρώπινες μελέτες ότι μπορούν να οδηγήσουν σε πλήρη αναστροφή του λειχήνα,
2. Λειχήνας και διατροφή: για ποιο είδος διατροφής υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που βίωσαν πλήρη αναστροφή,
3. Λειχήνας και εναλλακτική θεραπεία: ποιες εναλλακτικές θεραπείες έχουν δείξει ότι προσφέρουν πλήρη αναστροφή.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1. Alessandrini A, Bruni F, Piraccini BM, Starace M. Common causes of hair loss - clinical manifestations, trichoscopy and therapy. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2021 Mar;35(3):629-640. doi: 10.1111/jdv.17079. Epub 2021 Jan 8. PMID: 33290611.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33290611/
2. Stefanato CM. Histopathology of alopecia: a clinicopathological approach to diagnosis. Histopathology. 2010 Jan;56(1):24-38. doi: 10.1111/j.1365-2559.2009.03439.x. PMID: 20055903.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20055903/
3. Naeini FF, Saber M, Faghihi G. Lichen planopilaris: A review of evaluation methods. Indian J Dermatol Venereol Leprol. 2021 May-Jun;87(3):442-445. doi: 10.25259/IJDVL_775_18. PMID: 33871194.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33871194/
4. Anzai A, Wang EHC, Lee EY, Aoki V, Christiano AM. Pathomechanisms of immune-mediated alopecia. Int Immunol. 2019 Jul 13;31(7):439-447. doi: 10.1093/intimm/dxz039. PMID: 31050755; PMCID: PMC6940981.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31050755/
5. Babahosseini H, Tavakolpour S, Mahmoudi H, Balighi K, Teimourpour A, Ghodsi SZ, Abedini R, Ghandi N, Lajevardi V, Kiani A, Kamyab K, Mohammadi M, Daneshpazhooh M. Lichen planopilaris: retrospective study on the characteristics and treatment of 291 patients. J Dermatolog Treat. 2019 Sep;30(6):598-604. doi: 10.1080/09546634.2018.1542480. Epub 2019 Jan 4. PMID: 30411987.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30411987/
6. Lepe K, Nassereddin A, Salazar FJ. Lichen Planopilaris. 2021 Nov 22. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2022 Jan–. PMID: 29262050.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29262050/
7. Monselise A, Chan LJ, Shapiro J. Break dancing: a new risk factor for scarring hair loss. J Cutan Med Surg. 2011 May-Jun;15(3):177-9. doi: 10.2310/7750.2011.10032. PMID: 21561588.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21561588/
