14/2/2023
ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΓΙΑ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ
Σ
|
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
1. ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ 2. ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ 3. ΕΚΘΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ (2016) 4. ΑΝΤΙΚΡΟΥΟΜΕΝΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ-ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ (2020) 5. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ Παραπομπές (6) |
ΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΑΣΒΕΣΤΙΟ ΓΙΑ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ
|
"αποτελεσματικές τροφές" => ονομασία σε δαμάσκηνα
1. Osteoporosis. JAMA. 1984;252(6):799–802. doi:10.1001/jama.1984.03350060043028
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/393879
2. NIH Consensus Development Panel on Osteoporosis Prevention, Diagnosis, and Therapy. Osteoporosis Prevention, Diagnosis, and Therapy. JAMA. 2001;285(6):785–795. doi:10.1001/jama.285.6.785
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/193534
Οι αυξημένες κοινωνικές και οικονομικές επιβαρύνσεις για τα κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση, παγκοσμίως καθιστούν την πρόληψη βασικό στόχο της δημόσιας υγείας.
Η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου συστήνεται εδώ και αρκετές δεκαετίες για την πρόληψη των καταγμάτων (1) και για την διατήρηση της οστικής μάζας (2).
Ωστόσο, εδώ και 2 δεκαετίες, μία ολοένα αυξανόμενη βιβλιογραφία παραθέτει έναν σημαντικό αντίλογο.
Το 2006, μία μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα από το συμπλήρωμα ασβεστίου για την βελτίωση της οστικής πυκνότητας σε υγιή παιδιά και να προσδιοριστεί εάν αυτή η επίδραση παραμένει μετά τη διακοπή της λήψης συμπληρωμάτων.
Συμπεριλήφθηκαν 19 μελέτες (2.859 παιδιά) και τα ευρήματα έδειξαν ότι το συμπλήρωμα ασβεστίου δεν είχε καμία επίδραση στην οστική πυκνότητα στον αυχένα του μηριαίου οστού ή στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Υπήρξε μία μικρή επίδραση στην οστική πυκνότητα στο άνω άκρο, η οποία παρέμεινε μετά την διακοπή της λήψης του συμπληρώματος, αλλά είναι απίθανο να μειώσει τον κίνδυνο κατάγματος, είτε στην παιδική ηλικία είτε αργότερα στη ζωή, σε βαθμό υψηλής σημασίας για τη δημόσια υγεία.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16980314/
Αυτά τα ευρήματα δεν υποστηρίζουν την χρήση συμπληρώματος ασβεστίου σε υγιή παιδιά, αν και αυτά τα ευρήματα δεν μπορούν να επεκταθούν σε παιδιά με ιατρικές παθήσεις που επηρεάζουν τον μεταβολισμό των οστών.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16625624/
δείτε και τις παρενε΄ργειες από το συμπληρωμα ασβεστιου
Μία μετα-ανάλυση του 2007 έθεσε ως στόχο να αξιολογήσει την σχέση της πρόσληψης ασβεστίου με τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου με βάση μετα-αναλύσεις μελετών κοόρτης και κλινικών δοκιμών.
Τα ευρήματα από :
- προοπτικές μελέτες κοόρτης υποδηλώνουν ότι η πρόσληψη ασβεστίου δεν σχετίζεται σημαντικά με τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου σε γυναίκες (7 μελέτες, 170.991 γυναίκες) ή άνδρες (5 μελέτες, 68.606 άνδρες).
- 4 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (6.504 άτομα) δεν δείχνουν μείωση του κινδύνου κατάγματος ισχίου με την λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου και απεναντίας είναι πιθανός ένας αυξημένος κίνδυνος κατά 64%.
- 5 τυχαιοποιημένες δοκιμές (5.666 γυναίκες + 1.074 άνδρες), για μη-σπονδυλικά κατάγματα, τα συμπληρώματα ασβεστίου (800-1600 mg/ημέρα) δείχνουν ουδέτερη επίδραση.
http://europepmc.org/article/MED/18065599
To 2011, μια μετα-ανάλυση έθεσε ως στόχο να αξιολογήσει την συσχέτιση της πρόσληψης γάλακτος, μία από τις τροφές που περιέχουν ασβέστιο, με τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου σε μεσήλικες ή μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες.
Εντοπίστηκαν (6 μελέτες, 195.102 γυναίκες) και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρξε μειωμένος κίνδυνος κατάγματος ισχίου από την πρόσληψης γάλακτος.
http://europepmc.org/article/MED/20949604
To 2012, μία δημοσίευση έθεσε ως στόχο να αξιολογήσει τα οφέλη της συνολικής πρόσληψης ασβεστίου (από την διατροφή + τα συμπληρώματα) στην οστική πυκνότητα σε 1.384 γυναίκες και άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Η συνολική ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου κυμαίνοταν από 400+ mg στο 1ο πεμπτημόριο έως 2100+ στο 5ο πεμπτημόριο.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι :
- μια συνήθης υψηλή πρόσληψη ασβεστίου πέρα από την συνιστώμενη δοσολογία για αυτήν την ηλικιακή ομάδα, που συνήθως επιτυγχάνεται με συμπληρώματα ασβεστίου, δεν παρείχε κανένα όφελος στην οστική πυκνότητα.
- μια διατροφική πρόσληψη ασβεστίου που πλησίαζε ή πληρούσε την συνιστώμενη δοσολογία, δεν σχετιζόταν με υψηλότερη οστική πυκνότητα σε σύγκριση με την χαμηλότερη πρόσληψη ασβεστίου σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα.
http://europepmc.org/article/MED/23071160
Το 2013, μία ανασκόπηση ανέφερε ότι "η απουσία κλινικά σημαντικής συσχέτισης μεταξύ της πρόσληψης ασβεστίου, της οστικής πυκνότητας και του κινδύνου καταγμάτων, υποδηλώνει ότι το ασβέστιο δεν είναι κρίσιμος καθοριστικός παράγοντας για την υγεία των οστών στα περισσότερα άτομα που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή"
https://europepmc.org/article/MED/23857224
Μία ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε το 2015 έθεσε ως στόχο να προσδιοριστεί εάν η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου από τροφές επηρεάζει την οστική πυκνότητα και, εάν ναι, εάν τα αποτελέσματα είναι παρόμοια με εκείνα από το συμπλήρωμα ασβεστίου. Αξιολογήθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές διατροφικών πηγών ασβεστίου ή συμπληρώματος ασβεστίου (με ή χωρίς βιταμίνη D) σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών.
Εντοπίστηκαν 59 δημοσιεύσεις, εκ των οποίων:
- οι 15 μελέτησαν διατροφικές πηγές ασβεστίου (1.533 άτομα) και
- οι 51 μελέτησαν συμπληρώματα ασβεστίου (12.257 άτομα).
Τα ευρήματα έδειξαν ότι "η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου από διατροφικές πηγές ή συμπλήρωμα ασβεστίου παράγει μικρές μη-προοδευτικές αυξήσεις στην οστική πυκνότητα, οι οποίες είναι απίθανο να οδηγήσουν σε κλινικά σημαντική μείωση του κινδύνου κατάγματος". Η ανασκόπηση κλείνει με τον εξής τρόπο: "Επομένως, για τα περισσότερα άτομα που ανησυχούν για την οστική τους πυκνότητα, η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου είναι απίθανο να είναι ευεργετική"
Να σημειωθεί ότι από τις 15 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές διατροφικών πηγών ασβεστίου, καμμία δεν αξιολόγησε διατροφικές πηγές ασβεστίου διαφορετικές από τα γαλακτοκομικά: οι 10 αξιολόγησαν το γάλα ή γάλα σε σκόνη, οι 2 αξιολόγησαν γαλακτοκομικά προϊόντα και οι 3 αξιολόγησαν σκευάσματα υδροξυαπατίτη. Θα είναι χρήσιμο στο μέλλον να διενεργηθούν μελέτες, οι οποίες θα αξιολογήσουν τις επιδράσεις από φυτικές πηγές ασβεστίου.
http://europepmc.org/article/MED/26420598
Μία άλλη δημοσίευση που δημοσιεύιθηκε το ίδιο χρονικό διάστημα από την ίδια σχεδόν ερευνητική ομάδα έδωσε απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
There is insufficient evidence to assess the effect of increasing calcium intake in the diet from randomised controlled trials as only two small trials of dietary sources of calcium have reported fracture outcomes / As there were too few randomised controlled trials of dietary calcium intake that reported fracture to draw conclusions, we analysed observational studies.
We identified 50 publications (23 24 25 26 28 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 42 44 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 61 62 63 64 65 68) from 44 cohort studies reporting relations between dietary calcium (n=37), milk (n=14), dairy intake (n=8), or calcium supplements (n=11) and fracture outcomes.
For dietary calcium,
14/22 studies reported no relation between calcium intake and total fracture,
17/21 no relation with hip fracture,
7/8 no relation with vertebral fracture, and
5/7 no relation with forearm fracture.
Thus, 43 of the 58 (74%) reported associations between dietary calcium intake and fracture outcomes were neutral.
When relations were reported, they were usually inverse (13/15 associations), with one study describing a positive relation and one study a U shaped relation. Of these 15 associations, 11 were considered weak associations / Most analyses (≥75%) found no associations, and where there were relations reported, most relative risks were between 0.5 and 2.0, which are considered weak associations in observational studies.
For milk and dairy intake, nearly all studies reported no association with fracture risk.
The recommended dietary calcium intake for older adults is 1200 mg/day. Most studies, however, did not report reduced risk of fracture in individuals with this level of calcium intake compared with lower intakes. Thus, observational research does not support a hypothesis of dietary “calcium deficiency” in which there are reductions in fracture risk from increasing dietary calcium intake across the range of intakes (<300->1200 mg/day) in studies in this review.
Overall, there is little evidence currently to suggest an association between calcium intake and fracture risk or that increasing calcium intake through dietary sources will alter risk.
In 26 randomised controlled trials, calcium supplements reduced the risk of total fracture by 11% and vertebral fracture by 14% but had no effect on forearm or hip fracture. These results suggest that widespread untargeted use of calcium supplements in older individuals is unlikely to result in meaningful reductions in incidence of fracture. / There was no benefit from calcium supplements for hip fractures, which have the greatest clinical consequences.
Thus, because of the small benefits of use and unfavourable risk:benefit profile, calcium supplements should not be recommended for fracture prevention either at an individual or population level.
In summary, our analyses indicate that dietary calcium intake is not associated with risk of fracture, and there is no evidence currently that increasing dietary calcium intake prevents fractures / Dietary calcium intake is not associated with risk of fracture, and there is currently no evidence that increasing calcium intake prevents fractures
Calcium supplements have small inconsistent benefits on fracture reduction but probably have an unfavourable risk:benefit profile. / Calcium supplements have small inconsistent benefits on fracture prevention
Collectively, these results suggest that clinicians, advocacy organisations, and health policymakers should not recommend increasing calcium intake for fracture prevention, either with calcium supplements or through dietary sources / Increasing calcium intake, through calcium supplements or dietary sources, should not be recommended for fracture prevention
europepmc.org/article/MED/26420387
Μία ανασκόπηση του 2017 διερεύνησε, μεταξύ άλλων, εάν το συμπλήρωμα ασβεστιου σχετίζεται με χαμηλότερη συχνότητα καταγμάτων σε ενήλικες 50 ετών και άνω, οι οποίοι που δεν διέμεναν σε δομές φιλοξενίας ή ιδρύματα, αλλά στην οικία τους.
Συνολικά 33 τυχαιοποιημένες δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν 51.145 συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν και τα ευρήματα έδειξαν ότι "το συμπλήρωμα ασβεστίου δεν συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο καταγμάτων. Αυτά τα ευρήματα δεν υποστηρίζουν την συνήθη χρήση αυτού του συμπληρώματος σε άτομα άνων των 50 ετών που κατοικούν στην οικία τους".
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29279934/
- συνεχίσω την παράθεση των άλλων μελέτων που είναι ήδη ανοιχτές
A systematic literature search was performed (Medline, years 1966-1998) to identify experimental studies on the bioavailability of calcium-rich mineral waters.
First, all publications on calcium absorption from mineral waters were identified, and, in a second step, studies comparing calcium absorption from mineral waters with that from dairy products.
Four studies fulfilled all inclusion criteria. A meta-analysis based on published p values indicated calcium absorption from mineral waters was significantly higher (p = 0.03) than that from dairy products.
Although only few studies with a relatively small number of subjects are available to date, the bioavailability of calcium from calcium-rich mineral waters thus seems to be at least comparable to, and possibly better than, that from dairy products. These results are in keeping with the assumption that calcium-rich mineral water is a useful calcium source.
Αλλά βοηθούν στην μείωσβ των καταγμα΄των ;
τροφές πλούσιες σε ασβέστιο όχι, νερό ναι ; αυτό μένει να απαντηθεί
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11193246/
hard water
https://www.efsa.europa.eu/en/press/news/150527-0
https://www.menopause.org.au/hp/information-sheets/calcium-supplements
Not all of the available information supports the idea of a high intake of dairy products being beneficial for bone [20]. In the US, data from the NHANES III population-based survey, including a cohort of nearly 10,000 women and men, showed no correlation between calcium intake and BMD at the hip site, and the correlation was more applicable for subjects with higher levels of 25(OH)D [21]. Only women with higher 25(OH)D levels seemed to benefit from a higher calcium intake. Other meta-analyses based on prospective studies were not able to associate a higher milk intake or total dairy product consumption with the risk of hip fracture in women or men [22,23]. The Study of Women’s Health Across the Nation (SWAN) recently tried to demonstrate the benefits of dairy intake for bones, but its results were not positive for long-term bone health. It is important to mention that this study was a multicenter, multi-ethnic, community-based longitudinal cohort project that included women during their middle years around the menopause transition period [24]. The benefit of dairy consumption for preserving BMD or preventing fractures could not be established. However, when interpreting these results, the authors reported that dairy intake was low among SWAN participants, and this fact could have influenced their results.
In summary, it is very difficult to differentiate between the effects of dairy intake and those of other components of diet and lifestyle. No large randomized clinical trials evaluating dairy intake over long periods of time are available. Therefore, we must assume this limitation and establish our recommendations based on the best observational studies and on the previously known biological premises.
https://europepmc.org/article/MED/32635394
3. ΕΚΘΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ (2016)
Μία έκθεση (5), αποτέλεσμα μιας συνάντησης εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κλινικών και Οικονομικών Θεμάτων Οστεοπόρωσης, Οστεοαρθρίτιδας και Μυοσκελετικών Νόσων [European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases - ESCEO] και του Διεθνούς Ιδρύματος για την Οστεοπόρωση [International Foundation for Osteoporosis - IOF], κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "το συμπλήρωμα ασβεστίου δεν μειώνει τα κατάγματα".
Δείτε και την ανάρτηση "συμπλήρωμα ασβεστίου παρενέργειες"
Τo συμπλήρωμα ασβεστίου λαμβάνεται συχνά για να επιτευχθεί η αναγκαία πρόσληψη ασβεστίου.
Πρόσφατα, έχουν προκύψει ανησυχίες για τους κινδύνους από το συμπλήρωμα ασβεστίου.
εδώ αναφέρω σύνοψη από δαμάσκηνα ότι "όχι υηλά επιπεδα ασβεστίου αλλά Χ"
Επίσης, φαίνεται ότι το ασβέστιο δεν είναι κρίσιμος καθοριστικός παράγοντας για την υγεία των οστών στα περισσότερα άτομα που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή (2). Δείτε και την ανάρτηση "τροφές με ασβέστιο για οστεοπόρωση"
5. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το Ίδρυμα για την Υγεία των Οστών και την Οστεοπόρωση :
"Η οστεοπόρωση δεν αποτελεί μέρος της φυσιολογικής γήρανσης. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να προστατέψουμε τα οστά μας, ανεξάρτητα από την ηλικία μας.
Ποτέ δεν είναι αργά για να βελτιώσουμε την υγεία των οστών μας.
Οι συνήθειες που υιοθετούμε, ξεκινώντας από τώρα, μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των οστών μας για το υπόλοιπο της ζωής μας. Τώρα είναι η ώρα να αναλάβουμε δράση".
Δείτε την ενότητα για πρόληψη και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης.
1. Osteoporosis. JAMA. 1984;252(6):799–802. doi:10.1001/jama.1984.03350060043028
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/393879
2. NIH Consensus Development Panel on Osteoporosis Prevention, Diagnosis, and Therapy. Osteoporosis Prevention, Diagnosis, and Therapy. JAMA. 2001;285(6):785–795. doi:10.1001/jama.285.6.785
https://jamanetwork.com/journals/jama/article-abstract/193534
Οι αυξημένες κοινωνικές και οικονομικές επιβαρύνσεις για τα κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση, παγκοσμίως καθιστούν την πρόληψη βασικό στόχο της δημόσιας υγείας.
Η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου συστήνεται εδώ και αρκετές δεκαετίες για την πρόληψη των καταγμάτων (1) και για την διατήρηση της οστικής μάζας (2).
Ωστόσο, εδώ και 2 δεκαετίες, μία ολοένα αυξανόμενη βιβλιογραφία παραθέτει έναν σημαντικό αντίλογο.
Το 2006, μία μετα-ανάλυση τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα από το συμπλήρωμα ασβεστίου για την βελτίωση της οστικής πυκνότητας σε υγιή παιδιά και να προσδιοριστεί εάν αυτή η επίδραση παραμένει μετά τη διακοπή της λήψης συμπληρωμάτων.
Συμπεριλήφθηκαν 19 μελέτες (2.859 παιδιά) και τα ευρήματα έδειξαν ότι το συμπλήρωμα ασβεστίου δεν είχε καμία επίδραση στην οστική πυκνότητα στον αυχένα του μηριαίου οστού ή στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Υπήρξε μία μικρή επίδραση στην οστική πυκνότητα στο άνω άκρο, η οποία παρέμεινε μετά την διακοπή της λήψης του συμπληρώματος, αλλά είναι απίθανο να μειώσει τον κίνδυνο κατάγματος, είτε στην παιδική ηλικία είτε αργότερα στη ζωή, σε βαθμό υψηλής σημασίας για τη δημόσια υγεία.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16980314/
Αυτά τα ευρήματα δεν υποστηρίζουν την χρήση συμπληρώματος ασβεστίου σε υγιή παιδιά, αν και αυτά τα ευρήματα δεν μπορούν να επεκταθούν σε παιδιά με ιατρικές παθήσεις που επηρεάζουν τον μεταβολισμό των οστών.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16625624/
δείτε και τις παρενε΄ργειες από το συμπληρωμα ασβεστιου
Μία μετα-ανάλυση του 2007 έθεσε ως στόχο να αξιολογήσει την σχέση της πρόσληψης ασβεστίου με τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου με βάση μετα-αναλύσεις μελετών κοόρτης και κλινικών δοκιμών.
Τα ευρήματα από :
- προοπτικές μελέτες κοόρτης υποδηλώνουν ότι η πρόσληψη ασβεστίου δεν σχετίζεται σημαντικά με τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου σε γυναίκες (7 μελέτες, 170.991 γυναίκες) ή άνδρες (5 μελέτες, 68.606 άνδρες).
- 4 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (6.504 άτομα) δεν δείχνουν μείωση του κινδύνου κατάγματος ισχίου με την λήψη συμπληρωμάτων ασβεστίου και απεναντίας είναι πιθανός ένας αυξημένος κίνδυνος κατά 64%.
- 5 τυχαιοποιημένες δοκιμές (5.666 γυναίκες + 1.074 άνδρες), για μη-σπονδυλικά κατάγματα, τα συμπληρώματα ασβεστίου (800-1600 mg/ημέρα) δείχνουν ουδέτερη επίδραση.
http://europepmc.org/article/MED/18065599
To 2011, μια μετα-ανάλυση έθεσε ως στόχο να αξιολογήσει την συσχέτιση της πρόσληψης γάλακτος, μία από τις τροφές που περιέχουν ασβέστιο, με τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου σε μεσήλικες ή μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες.
Εντοπίστηκαν (6 μελέτες, 195.102 γυναίκες) και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν υπήρξε μειωμένος κίνδυνος κατάγματος ισχίου από την πρόσληψης γάλακτος.
http://europepmc.org/article/MED/20949604
To 2012, μία δημοσίευση έθεσε ως στόχο να αξιολογήσει τα οφέλη της συνολικής πρόσληψης ασβεστίου (από την διατροφή + τα συμπληρώματα) στην οστική πυκνότητα σε 1.384 γυναίκες και άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών. Η συνολική ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου κυμαίνοταν από 400+ mg στο 1ο πεμπτημόριο έως 2100+ στο 5ο πεμπτημόριο.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι :
- μια συνήθης υψηλή πρόσληψη ασβεστίου πέρα από την συνιστώμενη δοσολογία για αυτήν την ηλικιακή ομάδα, που συνήθως επιτυγχάνεται με συμπληρώματα ασβεστίου, δεν παρείχε κανένα όφελος στην οστική πυκνότητα.
- μια διατροφική πρόσληψη ασβεστίου που πλησίαζε ή πληρούσε την συνιστώμενη δοσολογία, δεν σχετιζόταν με υψηλότερη οστική πυκνότητα σε σύγκριση με την χαμηλότερη πρόσληψη ασβεστίου σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα.
http://europepmc.org/article/MED/23071160
Το 2013, μία ανασκόπηση ανέφερε ότι "η απουσία κλινικά σημαντικής συσχέτισης μεταξύ της πρόσληψης ασβεστίου, της οστικής πυκνότητας και του κινδύνου καταγμάτων, υποδηλώνει ότι το ασβέστιο δεν είναι κρίσιμος καθοριστικός παράγοντας για την υγεία των οστών στα περισσότερα άτομα που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή"
https://europepmc.org/article/MED/23857224
Μία ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε το 2015 έθεσε ως στόχο να προσδιοριστεί εάν η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου από τροφές επηρεάζει την οστική πυκνότητα και, εάν ναι, εάν τα αποτελέσματα είναι παρόμοια με εκείνα από το συμπλήρωμα ασβεστίου. Αξιολογήθηκαν τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές διατροφικών πηγών ασβεστίου ή συμπληρώματος ασβεστίου (με ή χωρίς βιταμίνη D) σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών.
Εντοπίστηκαν 59 δημοσιεύσεις, εκ των οποίων:
- οι 15 μελέτησαν διατροφικές πηγές ασβεστίου (1.533 άτομα) και
- οι 51 μελέτησαν συμπληρώματα ασβεστίου (12.257 άτομα).
Τα ευρήματα έδειξαν ότι "η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου από διατροφικές πηγές ή συμπλήρωμα ασβεστίου παράγει μικρές μη-προοδευτικές αυξήσεις στην οστική πυκνότητα, οι οποίες είναι απίθανο να οδηγήσουν σε κλινικά σημαντική μείωση του κινδύνου κατάγματος". Η ανασκόπηση κλείνει με τον εξής τρόπο: "Επομένως, για τα περισσότερα άτομα που ανησυχούν για την οστική τους πυκνότητα, η αύξηση της πρόσληψης ασβεστίου είναι απίθανο να είναι ευεργετική"
Να σημειωθεί ότι από τις 15 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές διατροφικών πηγών ασβεστίου, καμμία δεν αξιολόγησε διατροφικές πηγές ασβεστίου διαφορετικές από τα γαλακτοκομικά: οι 10 αξιολόγησαν το γάλα ή γάλα σε σκόνη, οι 2 αξιολόγησαν γαλακτοκομικά προϊόντα και οι 3 αξιολόγησαν σκευάσματα υδροξυαπατίτη. Θα είναι χρήσιμο στο μέλλον να διενεργηθούν μελέτες, οι οποίες θα αξιολογήσουν τις επιδράσεις από φυτικές πηγές ασβεστίου.
http://europepmc.org/article/MED/26420598
Μία άλλη δημοσίευση που δημοσιεύιθηκε το ίδιο χρονικό διάστημα από την ίδια σχεδόν ερευνητική ομάδα έδωσε απάντηση σε αυτό το ερώτημα.
There is insufficient evidence to assess the effect of increasing calcium intake in the diet from randomised controlled trials as only two small trials of dietary sources of calcium have reported fracture outcomes / As there were too few randomised controlled trials of dietary calcium intake that reported fracture to draw conclusions, we analysed observational studies.
We identified 50 publications (23 24 25 26 28 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 42 44 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 61 62 63 64 65 68) from 44 cohort studies reporting relations between dietary calcium (n=37), milk (n=14), dairy intake (n=8), or calcium supplements (n=11) and fracture outcomes.
For dietary calcium,
14/22 studies reported no relation between calcium intake and total fracture,
17/21 no relation with hip fracture,
7/8 no relation with vertebral fracture, and
5/7 no relation with forearm fracture.
Thus, 43 of the 58 (74%) reported associations between dietary calcium intake and fracture outcomes were neutral.
When relations were reported, they were usually inverse (13/15 associations), with one study describing a positive relation and one study a U shaped relation. Of these 15 associations, 11 were considered weak associations / Most analyses (≥75%) found no associations, and where there were relations reported, most relative risks were between 0.5 and 2.0, which are considered weak associations in observational studies.
For milk and dairy intake, nearly all studies reported no association with fracture risk.
The recommended dietary calcium intake for older adults is 1200 mg/day. Most studies, however, did not report reduced risk of fracture in individuals with this level of calcium intake compared with lower intakes. Thus, observational research does not support a hypothesis of dietary “calcium deficiency” in which there are reductions in fracture risk from increasing dietary calcium intake across the range of intakes (<300->1200 mg/day) in studies in this review.
Overall, there is little evidence currently to suggest an association between calcium intake and fracture risk or that increasing calcium intake through dietary sources will alter risk.
In 26 randomised controlled trials, calcium supplements reduced the risk of total fracture by 11% and vertebral fracture by 14% but had no effect on forearm or hip fracture. These results suggest that widespread untargeted use of calcium supplements in older individuals is unlikely to result in meaningful reductions in incidence of fracture. / There was no benefit from calcium supplements for hip fractures, which have the greatest clinical consequences.
Thus, because of the small benefits of use and unfavourable risk:benefit profile, calcium supplements should not be recommended for fracture prevention either at an individual or population level.
In summary, our analyses indicate that dietary calcium intake is not associated with risk of fracture, and there is no evidence currently that increasing dietary calcium intake prevents fractures / Dietary calcium intake is not associated with risk of fracture, and there is currently no evidence that increasing calcium intake prevents fractures
Calcium supplements have small inconsistent benefits on fracture reduction but probably have an unfavourable risk:benefit profile. / Calcium supplements have small inconsistent benefits on fracture prevention
Collectively, these results suggest that clinicians, advocacy organisations, and health policymakers should not recommend increasing calcium intake for fracture prevention, either with calcium supplements or through dietary sources / Increasing calcium intake, through calcium supplements or dietary sources, should not be recommended for fracture prevention
europepmc.org/article/MED/26420387
Μία ανασκόπηση του 2017 διερεύνησε, μεταξύ άλλων, εάν το συμπλήρωμα ασβεστιου σχετίζεται με χαμηλότερη συχνότητα καταγμάτων σε ενήλικες 50 ετών και άνω, οι οποίοι που δεν διέμεναν σε δομές φιλοξενίας ή ιδρύματα, αλλά στην οικία τους.
Συνολικά 33 τυχαιοποιημένες δοκιμές στις οποίες συμμετείχαν 51.145 συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν και τα ευρήματα έδειξαν ότι "το συμπλήρωμα ασβεστίου δεν συσχετίστηκε με χαμηλότερο κίνδυνο καταγμάτων. Αυτά τα ευρήματα δεν υποστηρίζουν την συνήθη χρήση αυτού του συμπληρώματος σε άτομα άνων των 50 ετών που κατοικούν στην οικία τους".
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29279934/
- συνεχίσω την παράθεση των άλλων μελέτων που είναι ήδη ανοιχτές
A systematic literature search was performed (Medline, years 1966-1998) to identify experimental studies on the bioavailability of calcium-rich mineral waters.
First, all publications on calcium absorption from mineral waters were identified, and, in a second step, studies comparing calcium absorption from mineral waters with that from dairy products.
Four studies fulfilled all inclusion criteria. A meta-analysis based on published p values indicated calcium absorption from mineral waters was significantly higher (p = 0.03) than that from dairy products.
Although only few studies with a relatively small number of subjects are available to date, the bioavailability of calcium from calcium-rich mineral waters thus seems to be at least comparable to, and possibly better than, that from dairy products. These results are in keeping with the assumption that calcium-rich mineral water is a useful calcium source.
Αλλά βοηθούν στην μείωσβ των καταγμα΄των ;
τροφές πλούσιες σε ασβέστιο όχι, νερό ναι ; αυτό μένει να απαντηθεί
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11193246/
hard water
https://www.efsa.europa.eu/en/press/news/150527-0
https://www.menopause.org.au/hp/information-sheets/calcium-supplements
Not all of the available information supports the idea of a high intake of dairy products being beneficial for bone [20]. In the US, data from the NHANES III population-based survey, including a cohort of nearly 10,000 women and men, showed no correlation between calcium intake and BMD at the hip site, and the correlation was more applicable for subjects with higher levels of 25(OH)D [21]. Only women with higher 25(OH)D levels seemed to benefit from a higher calcium intake. Other meta-analyses based on prospective studies were not able to associate a higher milk intake or total dairy product consumption with the risk of hip fracture in women or men [22,23]. The Study of Women’s Health Across the Nation (SWAN) recently tried to demonstrate the benefits of dairy intake for bones, but its results were not positive for long-term bone health. It is important to mention that this study was a multicenter, multi-ethnic, community-based longitudinal cohort project that included women during their middle years around the menopause transition period [24]. The benefit of dairy consumption for preserving BMD or preventing fractures could not be established. However, when interpreting these results, the authors reported that dairy intake was low among SWAN participants, and this fact could have influenced their results.
In summary, it is very difficult to differentiate between the effects of dairy intake and those of other components of diet and lifestyle. No large randomized clinical trials evaluating dairy intake over long periods of time are available. Therefore, we must assume this limitation and establish our recommendations based on the best observational studies and on the previously known biological premises.
https://europepmc.org/article/MED/32635394
3. ΕΚΘΕΣΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ (2016)
Μία έκθεση (5), αποτέλεσμα μιας συνάντησης εμπειρογνωμόνων της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Κλινικών και Οικονομικών Θεμάτων Οστεοπόρωσης, Οστεοαρθρίτιδας και Μυοσκελετικών Νόσων [European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis, Osteoarthritis and Musculoskeletal Diseases - ESCEO] και του Διεθνούς Ιδρύματος για την Οστεοπόρωση [International Foundation for Osteoporosis - IOF], κατέληξε στο συμπέρασμα ότι "το συμπλήρωμα ασβεστίου δεν μειώνει τα κατάγματα".
Δείτε και την ανάρτηση "συμπλήρωμα ασβεστίου παρενέργειες"
Τo συμπλήρωμα ασβεστίου λαμβάνεται συχνά για να επιτευχθεί η αναγκαία πρόσληψη ασβεστίου.
Πρόσφατα, έχουν προκύψει ανησυχίες για τους κινδύνους από το συμπλήρωμα ασβεστίου.
εδώ αναφέρω σύνοψη από δαμάσκηνα ότι "όχι υηλά επιπεδα ασβεστίου αλλά Χ"
Επίσης, φαίνεται ότι το ασβέστιο δεν είναι κρίσιμος καθοριστικός παράγοντας για την υγεία των οστών στα περισσότερα άτομα που ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή (2). Δείτε και την ανάρτηση "τροφές με ασβέστιο για οστεοπόρωση"
5. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και το Ίδρυμα για την Υγεία των Οστών και την Οστεοπόρωση :
"Η οστεοπόρωση δεν αποτελεί μέρος της φυσιολογικής γήρανσης. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να προστατέψουμε τα οστά μας, ανεξάρτητα από την ηλικία μας.
Ποτέ δεν είναι αργά για να βελτιώσουμε την υγεία των οστών μας.
Οι συνήθειες που υιοθετούμε, ξεκινώντας από τώρα, μπορούν να επηρεάσουν την υγεία των οστών μας για το υπόλοιπο της ζωής μας. Τώρα είναι η ώρα να αναλάβουμε δράση".
Δείτε την ενότητα για πρόληψη και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης.
